vrijdag 10 maart 2017

times flies!

Ik keek eens op mijn weblog en we zijn gewoon al weer meer dan een maand verder.
We hebben de verjaardag van Jens al weer een tijd achter de rug en we zullen ons zo langzamerhand druk gaan maken om de verjaardag van onze meid, 5 jaar wordt ze al weer!
Jens en Yinthe zijn alvast begonnen met het maken van een slinger, ze hebben nog een week of 4. Dat wordt of een hele hele hele lange slinger of er wordt vanaf morgen al niet meer naar omgekeken.

Een maand niet geblogd. Een maand waarin ik 's avonds op de bank plofte en gewoon maar eens lekker de tv aan deed (lang leve ziggo on demand, waarbij ik elke avond gewoon een aflevering van een leuke serie kijk) en het liefst rond 9 uur mijn bed alvast maar op zocht.
Tegelijk ook een maand waarin we ons pleegkindje steeds beter leren kennen en het eigenlijk best goed gaat. Maar tegelijkertijd vraagt het vooral ook geestelijk veel van je. We krijgen een cursus met video interactie begeleiding, er is weer een rechtszitting geweest en het komende half jaar zal intensief worden in de hoop dat dit meisje weer kan opgroeien bij haar eigen ouders.

Het is ook een maand waarin ik aan het bezinnen ben op kerkelijk gebied. Ook hierin ben ik moe. Ik zou zo graag willen zien dat er meer aandacht is voor kinderen en gezinnen. Ik heb nog zoveel ideeën, verlangens, maar loop er steeds tegen aan dat de mensen in mijn kerk dit niet willen of zich er in ieder geval niet voor willen inzetten. Al 7 jaar trek ik deze kar, maar als je steeds alles zo'n beetje in je eentje moet gaan doen dan is het wel een keertje klaar. Dus deze week heb ik aangegeven dat ik er mee ga stoppen. Wat een opluchting, maar ook verdrietig. Zoals het nu lijkt houdt het kinderwerk voor Jens straks op en dat omdat er geen mensen te vinden zijn die hierbij willen helpen. Jens die zo geniet van de kinderbijbelclub en met zijn leeftijdsgenootjes over de bijbel praat. Wat doen we dan als ouders? Laten we het zo of gaan we op zoek naar een kerk waar dit wel goed geregeld is? Pff, een hoop om over na te denken.


donderdag 2 februari 2017

bijna 8!

Als Jens jarig is... komen er altijd veel gevoelens los. Een jaar voordat ik zwanger werd van Jens is tegen me gezegd dat kinderen krijgen voor mij niet echt weggelegd is. Want als ik dan eenmaal zwanger ben is er veel gevaar voor zowel de baby als mijzelf. En kijk nu... hij wordt al weer bijna 8! Het is toch zo bijzonder, een groot wonder, waar ik tot op de dag van vandaag enrom dankbaar voor ben.

En een geweldig kind is het. Juf schreef op zijn rapport, wat zou een klas vol Jensen die zich zo goed aan de regels houdt, betrokken is en zo'n goede werkhouding heeft zou heerlijk zijn.

Morgen mag hij alvast trakteren en zijn feestje geven. Ik was laatst aan het koken en vroeg aan Jens of hij niet even uit kon zoeken waar hij op wilde trakteren.
Jens duikt achter de laptop, zoekt zelf pinterest op en tikt vervolgens de eerste letters van trakteren in. Hij zoekt in het lijstje dat verschijnt, wat hij nodig heeft.
Hij scrollt even door de opties. 'Mam, ons thema in de klas is vogels, ik tik er ook even vogels bij'. Hij typt 'vogol', maar de computer snapt hem gelukkig. En dan vindt hij deze waterfluitjes. 'Kun je hier ook op trakteren?' 'Ja hoor, zeg ik, dat kan. Eigenlijk een heel goed idee, eens een keer geen snoep'. Heerlijk, zo'n zelfstandige jongen.
Dezelfde avond bestel ik snel deze watervogelfluitjes... Nog één nachtje slapen, het zal wel een kort nachtje worden....want Jens heeft er zin in.

donderdag 12 januari 2017

Kerst leeskaart

Voor in de kerstvakantie kreeg Jens een leeskaart. Hij moest op verschillende manieren een kwartiertje lezen. Onder de kerstboom, met een kerstkransje, onder een dekentje, op de wc, etc.
Vandaag moest hij hem inleveren en hij moest nog 1 onderdeel. Als je wakker wordt.
We hebben hem deze week er al op geattendeerd dat hij niet veel kansen meer heeft. Gisteren nog aangemoedigd om als hij vandaag wakker wordt te gaan lezen.
Jens heeft een digitale wekker en mag er om 6.40 uur uit.
Ook mijn wekker ging op dat tijdstip en ik zou mee gaan douchen. Ik hoorde dat Jens wakker was en riep naar zolder: Jens als je nu verstandig bent dan ga je nog even lezen.
Jens riep terug: Ma-am, dat heb ik al gedaan, om 6.20 uur heb ik alles klaargelegd en om 6.25 uur ben ik gaan lezen.

Haha... dat heeft hij dan netjes uitgekiend...precies 15 minuten en zo kan hij toch om 6.40 uur naar beneden.

zaterdag 7 januari 2017

nog een maandje

En dan zijn we ineens alweer in 2017 beland. De 1e dag van dit jaar heb ik veelal in bed doorgebracht. Zo moe van alle veranderingen in ons gezin. Maar we krabbelen weer op en beseffen ineens dat over een maand Jens ook al weer jarig is. En dat betekent weer trakteren op school en een kinderfeestje organiseren. Jens is op een zondag jarig en zijn klasgenoot een dagje later. We besluiten dus om Jens zijn feestje maar op vrijdag 3 februari te gaan vieren, zodat we elkaar niet in de weg zitten. Hij mag dan ook gelijk trakteren.
Wat gaan we doen. Jens hoopt natuurlijk op ijs. Want een schaatsfeestje lijkt hem wel heel erg leuk. We wonen daarvoor ook nog eens perfect, maar het is al wel heel erg lang geleden dat we op onze sloot geschaatst hebben. Dus we zullen toch echt met iets anders moeten komen.
Mijn motto: google is je beste vriend. Ik vind iets wat uitstekend bij Jens past. Een wetenschapsfeestje. Dus momenteel doe ik allerlei ideeën op via www.expeditionchemistry.nl
Ik kan ook naar een kinderuniversiteit in Amersfoort gaan, maar ik schrik me rot van die prijzen. Nee hoor, voor mij gewoon een feestje thuis.
Jens was laatst op een zwemfeestje geweest. Hij zei tegen mij: Wij kunnen wel gewoon thuis blijven hoor. Jij kunt altijd zelf ook leuke dingen verzinnen...
Haha, wat is het toch ook een schat. Je wordt toch gewoon verlegen van zulke complimenten.

vrijdag 23 december 2016

in mijn rol...

1e kerstdag, ik kijk er nu al naar uit. Ik mag weer het kindmoment verzorgen in de dienst. Dus vandaag onder het strijken bereid ik de presentatie even voor.... dit deed ik vroeger al als ik een spreekbeurt moest houden, gewoon even hardop oefenen.
En daarna mag ik ook nog eens bij de kinderbijbelclub een verhaal vertellen over vadertje panov, een russisch kerstverhaal. Terwijl iedereen op bed ligt en Marnix lekker aan het schaatsen is gaan we dus opnieuw hardop oefenen. Ik heb nu al zin in kerst. Ik kan altijd wel genieten van een groep kinderen, die aandachtig zitten te luisteren, dan ben ik helemaal in mijn nopjes.

vrijdag 16 december 2016

schepping/evolutie

Gisteravond heb ik samen met Jens het boek 'het geheime logboek van topnerd Tycho' uitgelezen. We eindigden met een bijbelstudie over genesis 1 en genesis 2. We moesten verschillen gaan zoeken.
Al lezend zei Jens al tegen me... dat klopt niet. En inderdaad de volgorde van de schepping is in genesis 1 echt anders dan in genesis 2. Daar heb ik eigenlijk nog nooit zo op gelet. 's Avonds kwam hij met pijn uit zijn bed. Er lag nog een bijbel van mij op tafel, want ik had even heerlijk geknutseld in mijn bijbel. Jens vroeg: 'Hoe staat het nu in de Bijbel'? Ik heb genesis 1 en genesis 2 nog eens met hem gelezen. Voor beiden een ware ontdekking. Wel leuk hoor als je kind ineens vraagt of je uit de Bijbel wil lezen...
Ook hebben we deze week samen naar een lezing gekeken van Freek Vonk (Jens zijn favoriet) over evolutie. Zeer interessant, we hebben er veel van geleerd.
De laatste zinnen in het boek raakten me wel. Nu ben ik al snel aan het janken bij boeken... dus ik deed weer mijn best om het droog te houden.

Hoe indrukwekkend is Gods grootsheid, Nog grootser dan het heelal.
En toch is God zo dichtbij en kan ik fluisterend tegen Hem zeggen "Dank U Heer, dat U dit alles gemaakt hebt."


donderdag 8 december 2016

Cadeautjes

 
Pakjesavond zit er weer op. Weken wordt er naar uitgekeken... wat zullen we krijgen. Ik heb dinsdag, de dag na pakjesavond, vriendjes en vriendinnetjes geweerd. Ga eerst lekker zelf maar even met de gekregen cadeau's spelen. En dat is goed gelukt...
Yinthe is druk met pop Sally, met aquabeads, met haar topmodelboekjes, kralen. Ze gaat van het één naar het ander.
Jens niet... Hij heeft bedacht om die dag te beginnen om een raceauto van technisch lego in elkaar te gaan zetten. Ruim 4 uur lang is hij er mee bezig geweest... wat een concentratie heeft die jongen toch. Hij heeft hem nagenoeg helemaal zelf gemaakt. Op 2 dingen na, die kon hij er niet goed in krijgen... en zelfs mij lukte het maar amper.
Heerlijk om de kinderen zo te zien genieten.

dinsdag 6 december 2016

kruispunt

Via Facebook volg ik een aantal weken een bijbelstudie challenge. Twee weken gleden boog ik me over een tekst uit Jesaja 60. Over kruispunten in je leven. Ik schrok een beetje van deze tekst, want dit was precies hoe ik me voelde. De tekst die ik op maandag 21 november las sloeg echt op mij. We staan op de lijst voor pleegzorg, maar tot nu toe hebben we nog nog geen pleegkindje gehad. Ik heb ingevallen op school, wat eigenlijk best leuk was. Ik werd gevraagd voor een uurtje als onderwijsassistent. Ik had 's Avonds met Marnix en gesprek hierover. Wat moet ik nu? Hoe lang moet ik wachten op een pleegkindje. Je kunt toch ook niet bidden voor een pleegkindje, dat zou eigenlijk wel wreed zijn. Maar als ik ga voor een baan, dan ga ik er ook voor en wil ik wel van de lijst voor pleegzorg af. Voor mij voelt en/en niet goed. Ik ben altijd thuis geweest voor mijn eigen kinderen en wil dit dan ook doen voor een pleegkindje.
Marnix opperde als je dan eens een tijdelijke baan zou nemen, misschien helpt dat in je beslissing.
Dinsdag 22 november. Ik ga verder met mijn challenge en de opdracht is om een brief te schrijven aan God over deze tekst. Sta je op een kruispunt, leg dit dan aan God voor. Ik zie diezelfde dag een vacature voor 3 ochtenden in Nijkerk en stuur deze naar Marnix door. Die brief schrijf ik even in mijn hoofd. 's Middags heb ik tijd over en ga adventshuisjes knutselen. Heerlijk, die vrije tijd... maar soms voelt het zo nutteloos. Ik word er een beetje down van. Die baan... ik denk er veel over na die dag.... maar ik krijg nog niet echt dat halleluja-gevoel. Dat maakt me misschien nog somberder. Ik bid tot God...Welke weg moet ik nu gaan? Ik ga die middag thee drinken bij een vriendinnetje van Yinthe.
Als ik weer thuis kom zie ik dat ik ben gebeld door Marnix... heel vreemd, want die belt me nooit. Ik bel hem terug.... Marnix: Ik heb je gebeld, gemaild, geappt.... Oeps, sorry, ik was aan het theedrinken en had geen telefoon mee.
En dan hoor ik het verhaal... We zijn gebeld door de Rading (pleegzorgorganisatie) met de vraag of we diezelfde avond nog een baby van 3 maanden in ons huis kunnen opnemen.
Wow, ik ben er helemaal stil van... dit is wel een heel snel antwoord van God. Inmiddels zijn we 2 weken verder en ben blij met de weg die ik mocht gaan. We genieten allemaal enorm van dit pleegkindje en ben blij en dankbaar dat ik dit mensje mag helpen. Ook ben ik blij dat ik die bewuste dinsdagmiddag lekker de tijd had genomen om die adventshuisjes te maken, want de rest van de week kwam ik er niet meer aan toe....

woensdag 30 november 2016

vriendenboekje

Jens moet een vriendenboekje invullen van een klasgenootje. Ik schrijf met potlood even de antwoorden op, zodat hij dat kan overtrekken met stift.
Ik neem met hem even de vragen door.
Mijn lievelingsboek is:
Ik hou niet van:
Op de vraag: Later word ik.... blijft het even stil. Heel even maar, want Yinthe roept er tussendoor, 8!!!
Jens en ik komen niet meer bij... Het klopt wel, zegt Jens. We hebben toch maar wat anders ingevuld: prothese maker.

dinsdag 29 november 2016

haarmode

Yinthe en ik zaten zondagochtend in de kerk. Voor de 2e keer eigenlijk al die ochtend, want ik moest een kindmoment en dat doe je dan in beide ochtenddiensten. (Gelukkig kan ik na het kindmoment gewoon naar huis...) Er zat een bewoner van hart van Vathorst (waar onze kerk deel van uitmaakt) achter ons. Ineens horen we... 'mevrouw, mevrouw, dat haar... en ze wees naar het haar van Yinthe. Yinthe had die ochtend een haarbandvlecht in met lint. Is dat nephaar, vroeg ze. Ik legde aan haar uit dat ik een lintje had en dat ik die in het haar knoopte. Vervolgens ging ik dit erin vlechten. Meisje, zegt ze tegen Yinthe, je lijkt wel een prinses. Prachtig zulke momentje in de kerk. Ik vertel haar dat ik het lintje er 's avonds voor het slapen gaan er weer uithaal. "En doe je het dan morgen weer erin?" 'Nee, zeg ik, want het is echt heel veel werk. Ik doe op een schooldag liever wat makkelijks... Ik vond in de bieb deze haarmodegids. Hier staan leuke en makkelijke ideeën in. Dus ik heb voorlopig nog heel wat dingen om uit te proberen op Yinthe.
't Is dat ik mijn sinterklaascadeautjes al in huis heb, want dit boek was ook nog wel leuk geweest...